Ο Δημήτριος Ασημακόπουλος, στρατιωτικός στις Ένοπλες Δυνάμεις, σύζυγος και πατέρας δύο παιδιών, αποφασίζει στα 26 του χρόνια να συμμετάσχει ενεργά στην πολιτική δράση του δήμου Αχαρνών στο πλευρό του υποψήφιου δημάρχου Θεόφιλου Αφουξενίδη. Εκφράζει την ανησυχία του σχετικά με την ασφάλεια του Δήμου Αχαρνών και μιλάει στο attikinewsσχετικά με την ενίσχυσή της λέγοντας « Το επίπεδο της εγκληματικότητας στις Αχαρνές επιτάσσει την άμεση καταστολή της με κάθε έννομο μέσο που ορίζεται από το Σύνταγμα μας.»
Στην Ευαγγελία Γουλέτα
Κύριε Ασημακόπουλε,
Παρά το νεαρό της ηλικίας σας, αποφασίζετε για πρώτη φορά να συμμετάσχετε στα πολιτικά δρόμενα του δήμου σας. Ποιοι παράγοντες σας ώθησαν σε αυτή την απόφαση και κυρίως στο πλευρό του κύριου Αφουξενίδη ως υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο στις προσεχείς αυτοδιοίκητές εκλογές;
Όσον αφορά τα πολιτικά δρόμενα του εκάστοτε δήμου, πιστεύω ότι είναι απαραίτητος ο συνδυασμός μεταξύ νέων ανθρώπων με φιλοδοξίες που έχουν να προσφέρουν καινοτόμες ιδέες, με ανθρώπους με εμπειρία στον πολιτικό χώρο, οι οποίοι θα προσφέρουν τον τρόπο υλοποίησης αυτών των ιδεών. Ο κ. Αφουξενίδης είναι ένας νέος άνθρωπος με πλούσια ιστορία συμμετοχής στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Παράλληλα, το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του για εμένα είναι η ενδελεχής γνώση του Δήμου μας, τόσο των προβλημάτων του, όσο και της κάθε περιοχής του ξεχωριστά. Ένας άνθρωπος που γνωρίζει αναλυτικά τα προβλήματα ενός τόπου, μπορεί να τα λύσει με σωστό και άμεσο τρόπο. Ξέρετε, όταν συναντηθήκαμε με τον κ. Αφουξενίδη και μου πρότεινε να σταθώ στο πλευρό του σε αυτόν τον αγώνα, είδα έναν άνθρωπο ανιδιοτελή και με ειλικρινή διάθεση να βοηθήσει, αλλάζοντας ριζικά τον Δήμο μας. Έτσι λοιπόν, κατάλαβα ότι ο κ. Αφουξενίδης αποτελεί μία σοβαρή επιλογή για την διοίκηση των Αχαρνών, την οποία αξίζει να υποστηρίξω και έτσι αποφάσισα να συνδράμω στην προσπάθεια του με τον πλέον ουσιαστικό τρόπο, ως υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος.
Έχετε δηλώσει την επιθυμία σας σχετικά με την ενίσχυση της ασφάλειας του Δήμου Αχαρνών. Πως πιστεύετε ότι μπορεί να επιτευχθεί αυτό το όραμα ;
Δυστυχώς, η έννοια της ασφάλειας στην περιοχή μας έχει χαθεί. Το επίπεδο της εγκληματικότητας στις Αχαρνές επιτάσσει την άμεση καταστολή της με κάθε έννομο μέσο που ορίζεται από το Σύνταγμα μας. Αφού και μόνο όταν η εγκληματικότητα κατασταλεί, το επόμενο βήμα είναι η πρόληψη. Ο Πολιτισμός και ο Αθλητισμός, κατά την άποψη μου θα αποτελέσουν την βάση της πρόληψης της εγκληματικότητας, έτσι ώστε στις νέες γενιές να δίνονται επιλογές για να διοχετεύουν την ενέργεια τους σε τομείς που θα τους βοηθήσουν στην εξέλιξη της μετέπειτα ζωής τους, ως ενήλικες και θα αναβαθμίσουν τον ρόλο τους μέσα σε ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο. Ο Δήμος μας έχει τεράστιες δυνατότητες και σημαντικά εργαλεία, ώστε να ενισχυθεί η προσπάθεια για την εξάλειψη της εγκληματικότητας και χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν τόσο οι Τοπικοί Αθλητικοί και Πολιτιστικοί Σύλλογοι, όσο και η Δημοτική Αστυνομία, η οποία μπορεί να αξιοποιηθεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο με συγκεκριμένα καθήκοντα φύλαξης του Δήμου σε 24ωρη βάση με βάρδιες ακόμα και κατά την διάρκεια της νύχτας. «Φως παντού», όπως έχει δηλώσει ο επικεφαλής της παράταξης μας, είτε με το φως αυτό κυριολεκτικά να είναι η φωταγώγηση όλων των δρόμων και των περιοχών του Δήμου μας και οι συνεχείς περιπολίες της Δημοτικής μας αστυνομίας, είτε το φως αυτό είναι ο Πολιτισμός και ο Αθλητισμός.
Πως επηρεάζει το επάγγελμά σας ως στρατιωτικός, την απόφαση σας για συμμετοχή στα κοινά;
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, στην χώρα μας, είναι ιδιαίτερα δύσκολο το επάγγελμα-λειτούργημα ενός στρατιωτικού να συνδυαστεί με την οποιαδήποτε συμμετοχή στα κοινά. Για κάποιο λόγο, στην χώρα μας μόνο και όχι στα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κράτη, συγχέουμε την συμμετοχή στα κοινά με την «κομματικοποίηση» και για αυτόν τον λόγο ένας στρατιωτικός λόγω της ιδιότητας και του ρόλου του είναι δύσκολο να συμμετέχει στα κοινά, επειδή κατά κάποιον τρόπο «στιγματίζεται». Η ουσία, όμως, είναι ότι ο στρατιωτικός είναι πρώτα απ’ όλα πολίτης και ως πολίτης οφείλει τόσο στον εαυτό του, όσο και στους συμπολίτες του να αγωνίζεται για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στην πόλη του. Έτσι, λοιπόν πέρα από τον όρκο που έχω δώσει για υπεράσπιση των δικαιωμάτων και της ελευθερίας του κάθε πολίτη, θεωρώ καθήκον μου να αγωνιστώ με όλες τις δυνάμεις μου για να αλλάξω τις Αχαρνές και από τόπο εσωστρέφειας και παρακμής να τον μετατρέψω σε τόπο ευημερίας και ανάπτυξης για τους κατοίκους του.
Με βάση τα πεπραγμένα της ισχύουσας δημοτικής αρχής, ποιες κατά τη γνώμη σας είναι οι προτεραιότητες που δεν πραγματοποιήθηκαν και θα θέλατε να υλοποιήσετε με την συμμετοχή σας στην επόμενη δημοτική εξουσία;
Δυστυχώς, η ισχύουσα δημοτική αρχή έχει καταφέρει οι δεδομένες παροχές-λειτουργίες του Δήμου, να θεωρούνται πολυτέλεια για τον κάθε πολίτη. Εν έτη 2019, θεωρώ την συζήτηση για καθαρισμό, οδική ασφάλεια, ασφαλτόστρωση κλπ στον Δήμο Αχαρνών άνευ λόγου. Με την οικονομική ενίσχυση που έχουν πλέον οι Δήμοι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και από την περιφέρεια θα έπρεπε όλοι οι παραπάνω τομείς να έχουν διευθετηθεί και να λειτουργούν αυτοματοποιημένα.
Όμως, τίποτα από όλα αυτά, όπως και άλλα πολλά δεν λειτουργεί με αποτέλεσμα τα προβλήματα να είναι πολυπληθή. Μείζον ζήτημα είναι η ασφάλεια και θα αντιμετωπισθεί με τον τρόπο που ανέφερα παραπάνω. Όμως στο πλαίσιο της ασφάλειας εντάσσεται και η Πολιτική Προστασία, η οποία με τις απαραίτητες δομές, την αξιοποίηση των ήδη υπαρχόντων εθελοντικών ομάδων και την σύνταξη επιχειρησιακών σχεδίων αντιμετώπισης κρίσεων με την συμμετοχή Στρατού, Αστυνομίας και Πυροσβεστικής αποτελεί άμεση προτεραιότητα μου, αφού στον Δήμο μας ανήκει ο φυσικός «πνεύμονας» ολόκληρου του λεκανοπεδίου, η Πάρνηθα. Πρέπει και οφείλουμε να προστατεύσουμε την Πάρνηθα και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια την έχουμε αφήσει στην τύχη της.
Ένα ιδιαίτερο όμως ζήτημα στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ και θεωρώ ότι πρέπει να λυθεί άμεσα είναι η ύπαρξη σχολικών μονάδων, οι οποίες στεγάζονται σε container. Κατ’ επέκταση υπάρχουν παιδιά που φοιτούν σε containerμε ό,τι δυσκολίες συνεπάγεται αυτό. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί συγκεκριμένα η περίπτωση του 21ουΔημοτικού Σχολείου Αχαρνών που στεγάζονται οι μαθητές του σε containerαπό τον σεισμό του 1999. Είκοσι ολόκληρα χρόνια, δηλαδή τόσες γενιές ανθρώπων, σε μια περιοχή, την Μπόσκιζα, η οποία θα έπρεπε να αποτελεί διαμάντι για τον Δήμο μας, δεν έχει χτιστεί ένα σχολείο προσφέροντας στα παιδιά μας αξιοπρέπεια και συνθήκες εκπαίδευσης που συνάδουν με την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μας. Το αποκορύφωμα της παραπάνω κατάστασης είναι ότι τελικά φέτος ο Δήμος μας κατάφερε να μεταφέρει το συγκεκριμένο σχολείο από τα παλιά containerσε νέο χώρο με καινούρια containerκυριολεκτικά εμπαίζοντας τους γονείς. Toσχολείο πρέπει να είναι ένας χώρος ευχάριστος που θα προσελκύει τον μαθητή και δυστυχώς τα 9ο,18ο,19οκαι 21ο Δημοτικά Σχολεία δεν αποτελούν τέτοιους χώρους. Το ζήτημα δεν είναι οικονομικό, αλλά είναι ζήτημα προτεραιοτήτων και για μένα τα παιδιά μας αποτελούν την μέγιστη προτεραιότητα γιατί είναι το μέλλον μας.
