Σε περιστάσεις όπως οι σημερινές τα λόγια δεν έχουν αξία. Τι να πεις και τι να γράψεις; Ποιον να κρατήσεις και ποιον ν’ αφήσεις; Σήμερα βιώνουμε μια σύγχρονη εθνική τραγωδία. Δεκαπέντε συμπολίτες μας δεν είναι πια μαζί μας, 17 είναι τραυματισμένοι και τρεις αγνοούνται. Είναι συγκλονιστικό, δραματικό να χάνονται ανθρώπινες ζωές σε καιρό ειρήνης. Και μάλιστα εξαιτίας των ακραίων καιρικών φαινομένων. Δεν είναι η ώρα να ψάξουμε το πως και το γιατί. Είναι ώρα σιωπής και περισυλλογής. Είναι ώρα να σταθούμε δίπλα στις οικογένειες των εκλιπόντων και να συμβάλουμε όλοι από τη θέση μας, όσο μπορούμε σε ό,τι μας ζητηθεί. Έτσι μόνο θα είμαστε χρήσιμοι και θα δικαιολογήσουμε την ύπαρξή μας. Γιατί, ειλικρινά, η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη. Δεν έχω να πω κάτι άλλο. Καλό παράδεισο στους αδικοχαμένους, θερμά συλλυπητήρια και κουράγιο στους οικείους τους.
