Ευρώπη Κοσμίδη
Παρακολουθώ με μεγάλη έκπληξη τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες με το θέμα του Σαρωνικού. Οι αποκαλύψεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι ανατριχιαστικές θα έλεγα. Μία πρωτοφανής οικολογική καταστροφή τις συνέπειες της οποίας δεν είμαστε σε θέση ακόμα να καταλάβουμε, λόγω ολιγωρίας των υπευθύνων. Από τα πολλά ρεπορτάζ έχει γίνει πλέον σαφές πως η πετρελαιοκηλίδα δεν θα είχε εξαπλωθεί αν υπήρχε στοιχειώδης αντιμετώπιση από τους αρμόδιους και συγκεκριμένα το υπουργείο Ναυτιλίας.
Αυτό που μου κάνει ωστόσο τρομερή εντύπωση είναι η αντιμετώπιση της καταστροφής από το αρμόδιο υπουργό. Δεν είπε ούτε μία λέξη που να είχε αυτοκριτική, επιχειρώντας συνεχώς να πετάει την μπάλα στην εξέδρα. Με τέτοια νοοτροπία πως περιμένουμε να αλλάξει κάτι στην χώρα; Τα όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες στον Σαρωνικό αποδεικνύουν πολλά. Φέρνουν στην επιφάνεια μία νοοτροπία που έχει να κάνει μόνο με την διαχείριση και όχι την ουσία. Ενδιαφέρον μόνο πολιτικής διάσωσης και όχι λύσης προβλημάτων.
Για πρόληψη δε; ας μην πιάσουμε αυτό το θέμα. Στην Ελλάδα το έχουμε δυστυχώς συνηθίσει. Πρώτα αρρωσταίνουμε βαριά και μετά αναγκαζόμαστε να πάμε στο γιατρό. Θα μείνω εδώ. Και απλά θα αναρωτηθώ: πολλές φορές υπερηφανευόμαστε πως η λέξη φιλότιμο υπάρχει μόνο στα ελληνικά. Αλήθεια σε κάποιους έχει μείνει καθόλου ή η εξουσία τους έχει κάνει να το χάσουν;
