Του Νίκου Χιδίρογλου
Τα
ήθελε όλα ο εμίρης του Κατάρ. Και την εξουσία στη χώρα με τα τεράστια αποθέματα
υδρογονανθράκων, τον πλούτο, το Αλ Τζαζίρα (δικό του είναι), αλλά και μερίδια
στους οίκους μόδας Valentino και Balmain, πολυτελείς οικίες παντού σε όλο τον κόσμο… Και για να έχει
– νόμιζε – το κεφάλι του ήσυχο, άφησε κάτι μυστήριους τύπους, τρομοκράτες για
να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, να αλωνίζουν στο εμιράτο και εξόπλιζε και
το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία και στο Ιράκ. Χαμάς, Αλ Κάιντα, Αλ Νούσρα και
μερικοί ακόμα, όπως αυτοί της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, είτε το είχαν κάνει
το εμιράτο στέκι τους εδώ και καιρό, είτε έκοβαν βόλτες εκεί, χρησιμοποιώντας
και τις τοπικές τράπεζες. Αυτό δεν άρεσε στη Δύση, αλλά και στη σαουδαραβική
Βασιλική Οικογένεια, που έχει προηγούμενα με μερικούς από αυτούς (βλ. Αλ
Κάιντα). Στους Αμερικάνους δεν άρεσαν και τα «ανοίγματα» του εμίρη στην
Τεχεράνη. Όπως δεν άρεσαν φυσικά και στο Ισραήλ και στο Ριάντ. Επίσης, στην
Ουάσιγκτον, αλλά και σε πολλές αραβικές χώρες, δεν άρεσαν και οι στενές επαφές
τρίτου τύπου του Κατάρ με την Τουρκία. Και κάπου εδώ, τελείωσε απότομα η
ξεγνοιασιά του εμίρη. Ίσως να έχει ήδη συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να τα
έχει όλα. Με λίγα λόγια, δεν μπορεί να τα έχει καλά με τη Χαμάς και τη Δύση
συγχρόνως. Πρέπει να διαλέξει στρατόπεδο και δη άμεσα.
