ΕΥΡΩΠΗ Σ. ΚΟΣΜΙΔΗ
Πρόσφατα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, σε συνέντευξή του, θέλοντας να δικαιολογήσει πως έχει τον κόσμο με το πλευρό του, είπε πως δεν βλέπει να υπάρχει αντίδραση όπως υπήρχε παλιότερα, με τις διαδηλώσεις στις πλατείες. Ο πρωθυπουργός ελπίζω πως γνωρίζει, πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει και απλά το χρησιμοποιεί ως ένδειξη λαϊκής αποδοχής. Η αλήθεια είναι πως η απογοήτευση του κόσμου είναι πολύ μεγάλη, απλά δεν εκφράζεται πλέον με τον τρόπο που και ο ίδιος πριμοδότησε, δηλαδή τις διαδηλώσεις στις πλατείες και το πεζοδρόμιο.
Για την κατάσταση αυτή, την ψυχολογική καθίζηση είναι υπεύθυνοι και ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση του. Έχοντας βάλει προεκλογικά τον πήχη πολύ ψηλά, πως δηλαδή με ένα νόμο και ένα άρθρο θα σκίσει το μνημόνιο, η μεγάλη πλειονότητα του κόσμου, «άδειασε» όπως λέμε, απότομα από την κατάληξη και την έλευση δύο ακόμα μνημονίων. Ουδέν κακόν όμως αμιγές καλού.
Οι πολίτες έχουν πλέον αντιληφθεί πως τα «μαγικά» του κ. Τσίπρα και της κυβέρνησης του δεν υπάρχουν. Και η αντίδραση της πλατείας δεν φέρνει απολύτως κανένα αποτέλεσμα. Υπάρχει όμως αντίδραση ή δεν υπάρχει όπως λέει ο κ. Τσίπρας; Στις Δημοκρατίες η απάντηση δίνεται στις κάλπες.
Ποιοι είναι αυτοί που θα δώσουν αυτή την απάντηση;
Είναι οι άνθρωποι που μοχθούν καθημερινά για να τα βγάλουν πέρα και έχουν μάθει να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, να μην αφήνουν εκκρεμότητες, να επιδιώκουν με κάθε τρόπο να είναι σωστοί πολίτες. Είναι οι άνθρωποι που βλέπουν τα παιδιά τους να μην έχουν μέλλον στη χώρα. Είναι τα ίδια τα νέα παιδιά που προβληματίζονται σε τι χώρα θα ζήσουν. Είναι οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες που αδυνατούν να αναπνεύσουν. Είναι πολλοί από εκείνους που πριν μερικά χρόνια βρέθηκαν στις πλατείες, αλλά πλέον θέλουν να ισορροπήσει η ζωή τους.
Όλους αυτούς ο πρωθυπουργός δεν πρέπει να τους υποτιμά, λέγοντας πως δεν αντιδρά κανείς. Είναι αλαζονικό και συνάμα «ξύνει» πληγές ανθρώπων που δίνουν μάχες καθημερινά.
Και αυτοί οι άνθρωποι θα αντιδράσουν αυτή την φορά. Όταν πρέπει και όπως πρέπει. Το βέβαιο είναι πως δεν πρέπει ο κ. Τσίπρας να υποτιμά αυτό που λέμε:«σιωπηλή πλειοψηφία». Και είναι πραγματική πλειοψηφία.
