Γράφει η Ευρώπη Κοσμίδη
Μόλις την περασμένη εβδομάδα έγραφα πως η ανάδειξη του πολιτισμού στις Αχαρνές μπορεί να δώσει μία ανάσα και να δρομολογήσει λύσεις, στην συνεχώς υποβαθμιζόμενη περιοχή μας. Δεν πέρασαν πολλές μέρες για να επιβεβαιωθώ, δυστυχώς, με το πιο τραγικό τρόπο ως προς το σκέλος της υποβάθμισης.
Η εν ψυχρώ δολοφονία που συνέβη κυριολεκτικά έξω από τα σπίτια μας και σόκαρε την τοπική κοινωνία, είναι η απόδειξη πως το Μενίδι, είναι πλέον μία ανοχύρωτη περιοχή όπου δρουν ανενόχλητα εγκληματικά στοιχεία και σκορπίζουν τον τρόμο. Για όποιον ζει στο Μενίδι γνωρίζει πολύ καλά πως πλέον μετά τις 9 το βράδυ είναι σχεδόν απαγορευτικό να κυκλοφορήσει, κάνοντας τις γειτονιές μας ουσιαστικά «γκρίζα ζώνη» και όλους εμάς αιχμάλωτους μέσα στα ίδια μας τα σπίτια από τον φόβο.
Ο φόβος όμως δεν είναι κάτι απλό. Είναι μία από τις χειρότερες μορφές τρομοκρατίας και αυτό βιώνουμε πλέον στο Μενίδι. Η ασφάλεια του πολίτη είναι Δημοκρατία και πλέον αυτή έχει αρχίσει να απουσιάζει παντελώς από την περιοχή μας. Για ποια Δημοκρατία να μιλήσεις όταν γίνεται εν ψυχρώ δολοφονία στις 10.30 το βράδυ;
Τα λόγια πλέον είναι λίγα για να περιγράψουν το πώς νοιώθουμε οι κάτοικοι του Μενιδίου και για το γεγονός ότι βιώνουμε την παραβίαση βασικών αρχών στη καθημερινότητα μας.
Η εν ψυχρώ δολοφονία ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου για αυτό που συμβαίνει στο Μενίδι τα τελευταία χρόνια.
Και ακριβώς επειδή τα λόγια είναι πλέον φτωχά, αυτό που ζητάμε είναι λύσεις. Λύσεις από τους πολιτικούς και την κυβέρνηση. Το έγραψα και στο προηγούμενο άρθρο μου. Πολιτικοί που κάνουν ένα προεκλογικό πέρασμα από το Μενίδι και λένε μεγάλα λόγια δεν γίνονται πλέον πιστευτοί από κανέναν. Κάτι τέτοιο δεν είναι χρήσιμο και ανήκει σε άλλες εποχές, εκείνες που τα χτυπήματα στην πλάτη και οι υποσχέσεις μπορεί να γίνονταν αποδεκτά. Εδώ όμως η πραγματικότητα τους έχει ξεπεράσει κατά πολύ.
Η ίδια η καθημερινότητα μας έχει γίνει τόσο σκληρή, που κανένας παραγοντισμός και απλά λόγια δεν μπορεί να το αλλάξει. Θέλουμε πράξεις και τις θέλουμε άμεσα πριν η κατάσταση εκτραχυνθεί τελείως.
Εδώ πλέον δεν έχουμε να κάνουμε απλά με «ανάπτυξη» που περιμένουμε να έρθει και δεν έρχεται. Δεν έχουμε να κάνουμε ούτε με έλλειψη υλικών αγαθών. Ούτε για κόωιμο μισθών και συντάξεων. Έχουμε να κάνουμε με κάτι πιο σπουδαίο. Να χάνονται ανθρώπινες ζωές και να παραβιάζονται θεμελιώδεις κανόνες μίας οργανωμένης κοινωνίας.
Η υπομονή μας έχει εξαντληθεί. Ζητάμε την παρέμβαση του αρμόδιου υπουργού Προστασίας του Πολίτη και την ενίσχυση της αστυνόμευσης στην περιοχή μας. Αμεσα.
Το Μενίδι δεν αντέχει άλλη εγκληματικότητα.
