Γράφει η Αλίκη Χατζή
Οι «σκληρές» του διαπραγματεύσεις κατέληξαν σε φιάσκο που ο ίδιος αρνείται να παραδεχθεί και επιμένει να μιλάει για επιτυχημένες ενέργειες που «θα αποτελέσουν μακροπρόθεσμη επένδυση για το μέλλον»! Από την περίοδο Βαρουφάκη και την αλησμόνητη «θεωρία των παιγνίων», καταλήξαμε στην εφιαλτική πραγματικότητα του αδιεξόδου που ζούμε σήμερα…
Τι πετύχαμε; Να κάνουμε παγκοσμίως γνωστό έναν χωρίς γνώσεις και εμπειρία , ηλικιακά νέο, πολιτικό αμοραλιστή, με τίμημα την τεράστια αναξιοπιστία της χώρας, την οποία θα πληρώσουμε όλοι οι πολίτες της ακριβά… Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν έχει γίνει αντιληπτό, αλλά ο λογαριασμός της περίπτωσης Τσίπρα για την χώρα και τον κάθε πολίτη της θα είναι βαρύτατος, επώδυνος και επονείδιστος .
Το χειρότερο όλων, ωστόσο, είναι η απίστευτη ευκολία που διαθέτει – πράγμα που αποδεικνύει δίχως καμιά αμφιβολία ότι έχει σοβαρότατο πρόβλημα συγκρότησης – στο να κατασκευάζει εχθρούς και να δείχνει ενόχους ώστε να αποποιηθεί τις ευθύνες του. Του αρέσει η άσκοπη φασαρία, οι διχαστικές και ακραίες καταστάσεις! Πόσο επιπόλαιος; Πόσο τραγικά επικίνδυνος για την χώρα και την κοινωνία;
Το μεγαλύτερο δε πρόβλημα είναι αυτή η εξουθενωτική του ευκολία στην ακατάσχετη ψευδολογία, η τεράστια και αποκρουστική άνεση να αναιρεί μπροστά στα μούτρα όλων ότι δήλωσε εις επήκοων όλων . Το ψεύδος έχει πολλές όψεις. Ωστόσο, αυτή η επιθετική ψευδολογία του πρωθυπουργού, αυτά τα κατά ριπάς «είπα – ξείπα» έχουν ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο.
Η κοινωνία έχει κουραστεί από αυτή την απύθμενη ανευθυνότητα, την εγκληματική έλλειψη στοιχειώδους σοβαρότητας. Ζούμε στην πραγματικότητα ένα παραλογισμό, μια τραγωδία τα αποτελέσματα της οποίας πρέπει να απευχόμαστε όλοι να τα ζήσουμε.
