Του Νίκου Χιδίρογλου
Ναι, ο φιλελεύθερος Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε τήρησε πολύ σθεναρή στάση έναντι του προκλητικού ισλαμιστή Προέδρου – δυνάστη Ταγίπ Ερντογάν. Θα έκανε το ίδιο αν δεν ήταν αντιμέτωπος με την κάλπη σε λίγες ημέρες; Το ερώτημα είναι υποθετικό και η απάντηση άγνωστη. Όμως, τα θέματα με τον Ερντογάν, αντίθετα με ό,τι λέγεται, δεν θα κλείσουν τόσο εύκολα όσο ίσως νομίζουν στις Βρυξέλες και στο Βερολίνο και όπου αλλού στην Ευρώπη. Και όσο και αν θέλουν να κάνουν πως δεν τον ακούν τον – πολύ νευρικό μετά το πραξικόπημα εναντίον του - Τούρκο ισλαμιστή, πλέον δεν μπορούν να κρύψουν το μεγάλο πρόβλημα… Η γενικότερα «νερόβραστη» στάση της ΕΕ έναντί του, υποπροϊόν της μακράς διαδικασίας «σοσιαλδημοκρατικοποίησής» της, αναδεικνύει μια Ευρώπη υπόδουλη στα οικονομικά συμφέροντα αλλά και στα συμφέροντα μιας Συμμαχίας στην οποία οι Ευρωπαίοι έχουν εναποθέσει την άμυνά τους. Και έρχονται οι απανωτές προκλήσεις να δείξουν πως η Ευρώπη είναι πολύ ευάλωτη και το μόνο που δεν χρειάζεται, είναι τύπους σαν τον εκλεκτό του συστήματος στη Γαλλία, τον - όχι και τόσο ένθερμο πατριώτη - Εμανουέλ Μακρόν. Αλήθεια, τι θα γίνει με το θέμα της ριζοσπαστικοποίησης των μουσουλμανικών κοινοτήτων στη Γηραιά Ήπειρο; Το ερώτημα παραμένει αναπάντητο. Και ποιος να απαντήσει; Οι Σουηδοί που παρακολουθούν αδιάφοροι – ελέω της διάβρωσης που έχουν υποστεί από την πολιτική ορθότητα - τις πόλεις τους να καταστρέφονται από τη λαθρομετανάστευση; Όσοι προσπάθησαν να αποκρύψουν από τα διεθνή ΜΜΕ την πρόσφατη μεγαλειώδη αντιμεταναστευτική διαδήλωση στο Μιλάνο; Αλήθεια, που έπαιξε βίντεο, πλην του RT, των 120.000 ανθρώπων που πήραν τους δρόμους διαμαρτυρόμενοι ειρηνικά στην ιταλική πόλη, για την καταστροφή της κοινωνίας τους από την πολιτική των ανοικτών συνόρων; Ο Ταγίπ Ερντογάν και η κυβέρνησή του μέσα σε λίγες μέρες, ενόψει του δημοψηφίσματος στην Τουρκία, έχουν δημιουργήσει ζητήματα με την Ελλάδα, την Γερμανία και την Ολλανδία, ενώ μεγαλύτερα ή μικρότερα προβλήματα έχουν και με τους Ούγγρους, τους Αυστριακούς και τους Πολωνούς. Ας ελπίσουμε ότι θα αποτελέσει η εξωφρενική συμπεριφορά του την αφορμή για να τον δουν αυτοί που πρέπει στην Ευρώπη, όπως και γενικότερα τον ισλαμικό κίνδυνο, με άλλο μάτι.
