Του Νίκου Χιδίρογλου
Τον ακούσατε πιθανόν τον Κώστα Σημίτη. Σαν να μην τρέχει τίποτα… Θράσος. Θράσος απύθμενο. Τον ενδιαφέρει προφανώς η υστεροφημία του τον τέως πρωθυπουργό. Και να πείσει ότι δεν φταίει αυτός για ό,τι συμβαίνει σήμερα. Σε λίγο θα μας πει πως η γη είναι επίπεδη. Λες και ο Άκης και ο Γιάννος δεν ήταν υπουργοί του, λες και η διαφθορά δεν «κάλπαζε» επί των ημερών του, λες και η κομματοκρατία δεν έγινε καθεστώς επί των ημερών του. Λες και δεν συνέβη τίποτα στα Ίμια, λες και η δωσιλογική παράδοση του Οτσαλάν στους δήμιούς του δεν έγινε ποτέ. Λες και τα «ευχαριστών τους Αμερικάνους» και «αυτή είναι η Ελλάδα», δεν ειπώθηκαν ποτέ…
Αν κάποιος προσπαθήσει να απαριθμήσει σήμερα τα σκάνδαλα της περιόδου 1996 – 2004, απλά θα χάσει το μέτρημα. Και ήταν οι άνθρωποι του που εμπλέκονταν. Οι ίδιοι άνθρωποι που έκοβαν βόλτες στα κότερα της διαπλοκής. Αυτής που οι ίδιοι «τάισαν» με χίλιους δύο τρόπους.
