Η πανεπιστημιακή ομάδα μελέτησε, συγκεκριμένα, την αρχιτεκτονική της Αγίας Σοφίας, τη βυζαντινή ιστορία και μουσική και σε συνεργασία με την περίφημη Cappella Romana αναβίωσαν τον τρόπο με τον οποίο ακούγονταν οι ψαλμωδίες στην Αγία Σοφία.
Η Μπισέρα Πέντσέβα, που διδάσκει στο τμήμα μεσαιωνικών σπουδών του Στάνφορντ και συνεχίζει έως σήμερα τις σχετικές έρευνες, σημειώνει ότι η εμπειρία αυτή δίνει την απίστευτη ευκαιρία να παρουσιαστεί μία έρευνα ως μια αισθητική πράξη. Η μελέτη και η εφαρμογή έγινε από το «Center for Computer Research in Music and Acoustics» του Πανεπιστημίου. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο μεγαλειώδες κενό που υπάρχει κάτω από τον τρούλο, λέει η Πέντσέβα.
«Η Αγία Σοφία μας φέρνει σε επαφή με ένα παράδοξο: τον συνδυασμό της θολής σημειολογίας που παράγεται από το ηχητικό πεδίο και της κατάλυσης της μορφής που προκαλεί το φως και οι αντανακλάσεις, υπονοώντας ότι η θεϊκή γνώση μπορεί να γίνει αντιληπτή μόνο μερικώς και ασαφώς», προσθέτει.
Η σπηλαιώδης ακουστική, αλλά και το μοναδικό φως που εισέρχεται και διαπερνά τον χώρο όπως σε κανένα άλλο κτήριο συνδιαμορφώνουν το αποτέλεσμα της ηχητικής και βιωματικής εμπειρίας, όπως φαίνεται και σε βίντεο που έχει ανεβάσει το Πανεπιστήμιο. Ο τρόπος που ο ήχος ακουμπά στις μαρμάρινες επιφάνειες και επιστρέφει καθορίζει το μοναδικό αυτό άκουσμα.
