Του Κωνσταντίνου Δέδε
Η Ελλάδα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, τέσσερα χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους λαϊκιστές, δεν είναι η Ελλάδα που οραματιζόμαστε. Δεν είναι η Ελλάδα της ελευθερίας, η Ελλάδα της μεταρρύθμισης και της ανάπτυξης, η Ελλάδα που αντί να διώχνει τα παιδιά της τα φέρνει πίσω. Είναι πλέον παραπάνω από φανερό, πως οι λαϊκιστές διαχρονικά επενδύουν στην φτωχοποίηση, στη μιζέρια, στην εξάρτηση από ένα κράτος και μια γραφειοκρατία που αρέσκονται να θέτουν υπό ομηρία τους Έλληνες πολίτες και να τους «χρυσώνουν» το χάπι με επιδόματα. Αυτό θέλουμε; Ή μήπως θέλουμε την ανάπτυξη, που θα ανοίξει θέσεις εργασίας και θα δημιουργήσει πλούτο για όλους;
Στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ακούν για ανάπτυξη και παθαίνουν «αλλεργία». Και αυτό θα ήταν δικό τους πρόβλημα, αν δεν προσπαθούσαν – όπως δυστυχώς κάνουν – να μας επιβάλλουν την παρωχημένη λογική τους, η οποία ξεπήδησε μέσα από το μπαούλο του ολοκληρωτισμού, λειτουργεί ως τροχοπέδη στην ομαλή πορεία της χώρας και επιτίθεται με σφοδρότητα στις ελευθερίες μας και στις εθνικές, θρησκευτικές και κοινωνικές μας αξίες. Πρώτη φορά πραγματικά ο Ελληνισμός δέχεται τέτοιου μεγέθους επίθεση από αυτούς στους οποίους εμπιστεύθηκε τις τύχες του! Και αυτό η ιστορία θα το καταγράψει.
Όταν αλλάζει ο χρόνος, είναι λογικό να μπαίνουμε στη διαδικασία της ανασκόπησης. Κοιτάζουμε πίσω μας, εξετάζουμε τι συνέβη στη διάρκεια του απερχόμενου έτους και σκεπτόμαστε πως θα διορθώσουμε τα κακώς κείμενα και τα λάθη, πως θα βελτιώσουμε τη ζωή μας το νέο έτος. Τα τελευταία χρόνια και παρά την συνεχιζόμενη – και ας μην κρυβόμαστε - τεράστια πρόκληση της κρίσης, δεν είδαμε βελτιώσεις. Αντίθετα, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, βιώνουμε τη συνεχή επιδείνωση της ζωής μας, σε όλα τα επίπεδα. Φτώχεια, εγκληματικότητα και ανασφάλεια, έξοδο των νέων μας στο εξωτερικό και κοινωνική απόγνωση.
Πολύ λίγοι φαντάζονταν την Πρωτοχρονιά του 2015 πως θα επιβάλλονταν οι έλεγχοι κεφαλαίων, που θα στραγγάλιζαν το επιχειρείν και την οικονομία γενικότερα. Λίγοι φαντάζονταν τις ουρές μπροστά στα ΑΤΜ, το τυχοδιωκτικό δημοψήφισμα και τον διχασμό που αυτό επέφερε. Λίγοι φαντάζονταν ότι οι κυβερνώντες, προκειμένου να κερδίσουν χρόνο στην εξουσία, θα έμπαιναν στη λογική του ξεπουλήματος, των εθνικών μας συμφερόντων. Λίγοι φαντάζονταν ότι οι σημερινοί ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου θα στρέφονταν ανοικτά εναντίον των Ελλήνων πολιτών. Λίγοι φαντάζονταν την φορολογική «ληστρική» επιδρομή που σήμερα όλοι βιώνουμε. Κάποιοι όμως είχαν προειδοποιήσει δημόσια, έλεγαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το ατύχημα που δεν πρέπει να συμβεί. Και η ζημιά, ελέω των αποτελεσμάτων των εκλογικών αναμετρήσεων του 2015, έγινε…
Η κανονικότητα πρέπει να επιστρέψει στη ζωή μας. Με όποιο τρόπο διαθέτουμε, οφείλουμε να αγωνιστούμε για τον συγκεκριμένο στόχο. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την επικράτηση του ασύμμετρου και του εξωφρενικού, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την επικράτηση του τρόμου, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής μέσα από πολιτικές που στόχο τους έχουν να μας καταστήσουν αμέτοχους στο πολιτικό γίγνεσθαι. Διότι, αυτός είναι ο στόχος των κυβερνώντων: να τρομοκρατηθούμε, να αποσυρθούμε και να ιδιωτεύσουμε. Φυσικά, δεν πρέπει να τους κάνουμε την χάρη. Και το αστικό κοινοβουλευτικό μας σύστημα, δεν πρέπει να μετατραπεί σε λαοκρατικό – ολοκληρωτικό. Οφείλουμε να προστατεύσουμε την Δημοκρατία μας.
Το 2019 είναι έτος εκλογικό. Θα αποφασίσουμε για το ποιοι θα μας κυβερνήσουν στο επόμενο διάστημα, για το ποιους θα στείλουμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για το ποιοι θα διοικήσουν τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης της χώρας μας. Έχουμε λοιπόν τη δυνατότητα, συντρίβοντας την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στην κάλπη, να συνεισφέρουμε όλοι στην αλλαγή ρότας. Διότι, είναι πλέον σαφές τοις πάσι, ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι. Η Ελλάδα πρέπει να ανασκουμπωθεί με μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, να ελπίσει ξανά, να φέρει πίσω τους νέους της που αναγκάστηκαν να φύγουν. Και όλοι μαζί να αγωνιστούμε για μια καλύτερη Ελλάδα, καθιστώντας το 2019 το έτος - ορόσημο για την ανάκαμψη της πατρίδας μας.
